Jak góry leczą…

Zamieszczona po prawej grafika Sylwestra Cyganika z 1966 roku komentuje artykuł z informatora o Mszanie Dolnej, zawierającego adekwatny do tła politycznego epoki komentarz: Uczeni radzieccy w czasie przygotowywania człowieka do lotu w kosmos, badając wpływ niskiego ciśnienia na człowieka, stwierdzili, co następuje: "Niskie ciśnienie - nie dotlenia mózgu, ale z kolei powoduje jego reakcję na narządy wydzielania wewnętrznego (hormony), układ krążenia (serce) i układ nerwowy, ożywiając ich działanie." (...) Najbardziej optymalne dla organizmu ludzkiego (ok. 747 mm sł. rtęci), panuje na wysokości około 700 m nad poziomem morza. Niższe ciśnienie od atmosferycznego, panujące w górach, pobudza szpik kostny do wzmożonej produkcji ciałek krwi, a więc pomaga w zwalczaniu wszelkich anemii. Co ciekawe, ta granica 700 m n.p.m. jest też wysokością powyżej której znacznie maleje liczebność roztoczy - drobnych pajęczaków żyjących powszechnie w naszych domach, które wywołują alergię. Profesor Bolesław Samoliński, alergolog, pisze:  Spostrzeżenie to dotyczy tych rejonów gdzie temperatura w ciągu 4-5 miesięcy jest niższa od 12°C, a wilgotność względna w tym czasie jest niższa od 68% (Szwajcaria, Grenoble oraz w górskich rejonach Iranu). Tam gdzie klimat jest wilgotniejszy i średnia temperatura roczna przekracza 12°C (Południowa Ameryka i Afryka) liczebność roztoczy pyłu domowego osiąga kilkadziesiąt osobników w jednym 1 gramie kurzu nawet na wysokości 5 000 m n.p.m. Zatem spadek liczebności roztoczy związany jest nie ze wzrostem wysokości, ale obniżeniem temperatury i wilgotności powietrza. Nie pozostaje nic, tylko się leczyć! Piotr Kowalewski PS. Czy ktoś rozpozna, jaką górę autor przedstawił w symboliczny sposób na wspomnianej grafice? Źródła: Samoliński B., Uczulenie na roztocze kurzu mieszkaniowego - powszechny problem alergologiczny Sroka Z. 1966. Mszana Dolna, informator.