-
Najnowsze wpisy
Aktualności
Kategorie
Piotr Kowalewski
przewodnik górski – pilot wycieczek
tel. 608 831 187
Warsztaty krajobrazowe dla gimnazjalistów

Opublikowano Aktualności
Otagowano edukacja ekologiczna, głazy narzutowe, Karsin, Kaszuby, krajobraz, Wdzydzki Park Krajobrazowy, Zielona Szkoła
Możliwość komentowania Warsztaty krajobrazowe dla gimnazjalistów została wyłączona
Obserwacje z Wdzydz Kiszewskich
Bory Tucholskie to w przewadze obszar równinny, pokryty lasami, co powoduje, że mało jest miejsc, z których roztaczają się dalsze widoki. Są to zazwyczaj wieże obserwacyjne i widokowe lub wylesione obszary na wyżej położonych wyspach morenowych. Jednym z najlepszych miejsc widokowych na tym obszarze jest wieża widokowa we Wdzydzach Kiszewskich. Mieści się w części wsi, zwanej Krzyżem, w pobliżu toni wodnej tej samej nazwie, gdzie krzyżują się cztery ramiona Jeziora Wdzydze. Z 36-metrowej konstrukcji roztacza się widok na każdą z nich. Na południu panoramę z wdzydzkiej wieży zamykają wzniesienia, będące częścią Wielewskiej Wyspy Morenowej, która jest płatem wysoczyzny otoczonym zewsząd sandrowymi równinami. Zdjęcie poniżej przedstawia cztery najwyższe wzniesienia na tym obszarze. Najwyższe z nich to wzgórze Chełmice. W kaszubskim poemacie - epopeji "Ò Panu Czôrlińsczim, co do Pùcka pò sécë jachôł" Hieronim Derdowski pisze, że te góry sã zwią Chełmice, chternë widac na mil sédmë w całi òkòlicë, stąd też nazywa się je Widną Górą. Dzisiaj widoków z niej prawie nie uświadczymy, ponieważ w większość pokryta jest lasem, a gospodarstwa na szczycie już nie ma.
W głębi da się dostrzec Białe Góry, wznoszące się nad Jeziorem Wielewskim. W ich wschodniej części prawie sto lat temu wybudowano Kalwarię Wielewską, jedno z dwóch takich sanktuariów na Kaszubach. Skąd ich nazwa? Wywodzi się ją od kwitnących na biało licznych kalin, barwy brzozowych pni, licznie wypasanych niegdyś owiec a czasem od koloru najstarszego domu w tych wzgórza.
Niepozornie wygląda z tej perspektywy Wyspa Sorka owiana legendami o księciu Sorce, jego córce Wdzydzanie i zapadłym zamku.
Wieża widokowa działa na terenie Stanicy Wodnej PTTK Wdzydze od 2010 roku. Co ważne, wstęp na nią jest bezpłatny, a panorama jest jedną z ciekawszych na Kaszubach.
View Larger Map
Opublikowano Kaszuby
Otagowano Chełmice, Jezioro Wdzydzkie, kalwaria wielewska, Kaszuby, panorama, przewodnik terenowy, Wdzydze Kiszewskie, Wiele, wieża widokowa
Możliwość komentowania Obserwacje z Wdzydz Kiszewskich została wyłączona
Warsztaty dla samorządowców powiatu słupskiego i bytowskiego
Po raz kolejny spotkał mnie zaszczyt i przyjemność prowadzenia warsztatów dla pracowników lokalnych samorządów z zakresu geomorfologii i geologii. Tym razem towarzyszyłem dr Ireneuszowi Izydorkowi - lichenologowi ze Słowińskiego Parku Narodowego. Relacja i zdjęcia z warsztatów po poniższym linkiem:
Spotkanie z samorządowcami
Opublikowano Aktualności, Kaszuby, Pomorze
Otagowano geologia, głazy narzutowe, Park Krajobrazowy Dolina Słupii, Słupia
Możliwość komentowania Warsztaty dla samorządowców powiatu słupskiego i bytowskiego została wyłączona
Borsza i region Maramuresz na Tour Salon 2012
Przedwczoraj otrzymałem potwierdzenie, że będę miał przyjemność reprezentować miasto Borsza w Rumunii podczas Targach Regionów i Produktów Turystycznych "Tour Salon 2012" w Poznaniu, które odbędą się w dniach 24-27 października.
Borsza (rum. Borșa) to 27-tysięczne miasto położone w Kotlinie Górnego Wyszowa pomiędzy dzikimi grzbietami Karpat Maramureskich, a wysokimi Alpami Rodniańskimi. Jest to znakomite miejsce do odbywania wędrówek z okoliczne pasma górskie oraz zwiedzania bogatych kulturowo okolic. Wyróżniają się tu unikalne malowane na zewnątrz klasztory bukowińskie, drewniane cerkwie maramureskie oraz żywe ludowe stroje i kultura pasterska, które tworzą wyjątkowy charakter dwóch północnorumuńskich krain.
Już dziś zapraszam serdecznie do Borszy, a także na stoisko podczas zbliżających się targów Tour Salon 2012
Do zobaczenia wkrótce! | Pe curând! 🙂
Opublikowano Aktualności, Karpaty
Otagowano Borsa, Góry Rodniańskie, Maramuresz, Rumunia, targi turystyczne, toursalon 2012
Możliwość komentowania Borsza i region Maramuresz na Tour Salon 2012 została wyłączona
Wycieczki z przewodnikiem na środkowych Kaszubach

Opublikowano Aktualności, Kaszuby
Otagowano Jezioro Ostrzyckie, Kaszuby, Ostrzyce, przewodnicy, przewodnik terenowy, Szwajcaria Kaszubska, wycieczka, Wzgórza Ostrzyckie
Możliwość komentowania Wycieczki z przewodnikiem na środkowych Kaszubach została wyłączona
Wodą i lądem przed Wzgórza Ostrzyckie – wycieczka z przewodnikiem
W najbliższy czwartek zapraszam na wycieczkę dookoła Ostrzyc na środkowych Kaszubach oraz odkrycia rzadziej odwiedzanych widokowe miejsca po to, by oglądać Szwajcarię Kaszubską w lipcowych odcieniach żółci, zieleni i błękitu.
Czwartek, 26 lipca 2012
Zbiórka: Plac w centrum Ostrzyc obok budynku informacji turystycznej
Koszt: 15 zł, dzieci do lat 9 – 7 zł, koszt biletu na statek – 8 zł
Zgłoszenia: tel. 608 831 187, kowalesczi@gmail.com
Minimalna ilość uczestników: 10 osób dorosłych.
Program:
11:10 Zbiórka na placu przy budynku informacji turystycznej. Spacer na Jastrzębią Górę. Panorama ze Wzgórza Królewskiego
12:20 Rejs statkiem Stolëm po Jeziorze Ostrzyckim od przystani przy molo w Ostrzycach.
13:00 Wycieczka piesza: przystań w Kolanie – lasy Kolańskiej Huty – Wysoczyzna Koszowatkowska – Ostrzyce (około 5 km)
Atrakcje:
- Rejs statkiem Stolëm
- Taras widokowy w Kolanie
- Lasy i wąwozy Bukowej Góry
- Widok na wyspy Jeziora Ostrzyckiego z Koszowatki
- Ciekawostki i legendy okolic Ostrzyc
Opublikowano Aktualności, Kaszuby
Otagowano Jezioro Ostrzyckie, Ostrzyce, wycieczka, Wzgórza Ostrzyckie
Możliwość komentowania Wodą i lądem przed Wzgórza Ostrzyckie – wycieczka z przewodnikiem została wyłączona
Lepiężnik różowy
Jedną z pierwszych kwitnących wiosną bylin w naszym kraju jest lepiężnik różowy (kasz. kòpëtnik, łac. Petasites hybridus). Już w drugiej połowie marca rozwijają się jego groniaste kwiatostany, które początkowo mają piękny różowy kolor, a tuż po przekwitnięciu ciemnieją. Po obumarciu kwiatów rozwijają się ogromne, parasolowate liście, które w ciągu lata niemal całkowicie zacieniają ziemię. Wielu myli je łopianem, jednak owocostany lepiężnika nie czepiają się ludzi.
Kiedyś przesadziłem kilka kłączy lepiężnika do ogrodu przy moim domu, jednak jest to tak ekspansywna roślina, że następnego roku jej kwiat wyrósł z ziemi o metr dalej niż w poprzednim roku. Potem trzeba było pozbywać się podziemnych kłączy grubych na dwa palce.
Kępy lub nawet całe łany lepiężnika tworzą charakterystyczny roślinny zespół podagrycznika i lepiężnika różowego (Phalarido-Petasitetum hybridi) który ma charakter subborealno-podgórski. W Polsce zasięg lepiężnika związany jest głównie z Karpatami, gdzie rośnie obok swoich kuzynów - lepiężnika białego i wyłysiałego. Na niżu występuje rzadko, jednak w środkowej części Pojezierza Kaszubskiego można go spotkać dość często nad brzegami Raduni i innych rzek, mniejszymi strumieniami i potoków. Kwitnący okaz powyżej został sfotografowany w Wąwozie Trątkownickim nad potokiem Strużka, uchodzącym do doliny Raduni niedaleko Kartuz. W takim cienistym wąwozie klimat jest nieco chłodniejszy i wilgotniejszy, co sprzyja występowaniu gatunków związanych z obszarami górskimi.
Kiedy przełamie się ogonek liściowy lepiężnika, unosi się silny aromat, nie dla każdego przyjemny. Czy można go zatem jeść? Według etnobotanika, Łukasza Łuczaja, jest jadalny w niewielkich ilościach. Według angielskiej znawczyni ziół, Brigitte Mars, młode pączki, liście i kwiatostany można gotować, zmieniając kilka razy wodę. Dawniej wykorzystywano jego właściwości do leczenia ran, a nawet dżumy. Japończycy używają łodyg pokrewnego gatunku lepiężnika i kandyzują, marynują bądź dodają do zupy jako warzywo. Suszone liście posiadają podobne właściwości do podbiału pospolitego, należącego do tej samej rodziny astrowatych.
Opublikowano Kaszuby
Otagowano lepiężnik różowy, Pojezierze Kaszubskie, Szwajcaria Kaszubska, Trątkownica, Wyczechowo
Możliwość komentowania Lepiężnik różowy została wyłączona
Nowa trasa jeździecka na Kaszubach wyznakowana
Wreszcie zeszły śniegi i odmarzł grunt, dlatego niemal cały dzień wczorajszy wstawialiśmy znaki, drogowskazy i tablice na trasie jeździeckiej Pętla Kolańska w leśnictwie Kolańska Huta na Wzgórzach Ostrzyckich. Wcześniej solidne drewniane ławy oraz miejsce do przywiązania koni zostały ustawione w dwóch miejscach: Popasie nad Kolanem i Popasie nad Wieżycą.
Projektowanie blaszanych tabliczek kierunkowych na drogowskazach wymagało sporej wyobraźni, ponieważ producent musiał je potem wyciąć w odpowiednim kierunku i z odpowiednimi napisami. Przy ustawianiu znaków trzeba było mieć na uwadze również komfort i bezpieczeństwo poruszających się z obu stron jeźdźców.
Spacerowa trasa po lasach Bukowej Góry o długości 9 km będzie propozycją dla miłośników turystyki jeździeckiej, odwiedzających stadniny w Goręczynie i Kolanie pod Wieżycą. W trakcie jej projektowania udało mi się odnaleźć ciekawe historie związane z dawnym leśniczym Józefem Królem, byłym obozem jenieckim w Kolanie, hutnictwem szkła na Kaszubach i gospodarką klasztorną zakonu kartuzów. O tym i wielu innych rzeczach będzie można dowiedzieć się z mapie i małego przewodnika, który z pewnością będzie dostępny w punktach informacji turystycznej na terenie gminy Somonino po otwarciu trasy, czyli wkrótce.
Opublikowano Aktualności
Otagowano Goręczyno, jeździectwo, Kaszuby, Kolano, Ostrzyce, Szwajcaria Kaszubska, trasy konne, Wieżyca
Możliwość komentowania Nowa trasa jeździecka na Kaszubach wyznakowana została wyłączona
Przed winem truskawkowym była Arizona
Prywatyzacja i restrukturyzacja skomasowanej w Państwowych Gospodarstwach Rolnych własności wywołała po 1989 roku wiele problemów społecznych i gospodarczych. Znalazły one również oddźwięk w literaturze i reportażu. W połowie lat 90-tych ukazywał sie na łamach Tygodnika Powszechnego cykl pt. "Opowieści galicyjskie" Andrzeja Stasiuka, przenoszący nas w rzeczywistość jednej z wsi Beskidu Niskiego od lat tkwiące w rzeczywistości PGR-owskiej. Zebranych w jeden zbiór kilkanaście opowiadań, będących przede wszystkim połączeniem prozy poetyckiej i reportażu, stały się po latach podstawą do napisania scenariusza filmu "Wino truskawkowe" w reżyserii Dariusza Jabłońskiego, którego premiera odbyła się w 2008 roku w Jaśliskach, grających filmowe Żłobiska.
Wcześniej, w 1997 roku, pokazano po raz pierwszy film dokumentalny Ewy Borzęckiej "Arizona", który należy do kanonu współczesnego dokumentu polskiego. Przedstawia on mieszkańców wsi Zagórki w gminie Kobylnica 17 kilometrów od Słupska. W 1950 roku z dawnego majątku von Boehnów utworzono Państwowe Gospodarstwo Rolne i wybudowano mieszkania dla pracowników. W 1990 roku po zaprzestaniu dotowania PGR-ów przez państwo dużą część majątku rozszabrowano. Większość dawnych pracowników poszła na wtedy "kuroniówkę", nieliczni założyli własne firmy. W osiedlu robotniczym kwitło wówczas życie, a członkowie zamkniętej społeczności nawzajem podglądali się, kłócili, plotkowali, bili i procesowali. W filmie we wstrząsający, a momentami śmieszący sposób została przedstawiona swoista bezradność Zagórczan, którzy nie potrafili zmienić swojej doli, tylko wzdychali za komunizmem. Ich jedynym "ratunkiem" było wino "Arizona", które kupowali na krechę w sklepie w ogromnych ilościach.
Od "arizońskich" czasów sporo się zmieniło i od kilku lat gmina Kobylnica przyciąga do siebie inwestorów niskimi podatkami. Pałac jest właściwie wyremontowany. Na polach gminy Kobylnica uprawia się teraz ziemniaki do produkcji frytek w sieci McDonald's. Nowe pokolenie wyrosło już w popegeerowskich blokach. Ciekaw jestem, na ile pozostała w tych ludziach mentalność robotników "kołchozu"...
Całkowicie innym przykładem przemian społecznych na wsi popegeerowskiej jest wieś Bolegorzyn na Pomorzu Zachodnim w powiecie drawskim. Rada Sołecka i mieszkańcy wsi przy pomocy pracowników urzędu gminy zdobyli pieniądze na remont i utworzenie Muzeum PGR - pierwszej takiej placówki w Polsce. Wśród muzealiów zobaczymy tam ubrania z czasów PRLu, stare dokumenty, radia, telefony z epoki oraz meble. Nie zabrakło wśród zbiorów starego Ursusa C360.
Obejrzyjcie sami, jak to wszystko wygląda. Poniżej garść linków - tym razem filmów.
Film dokumentalny Ewy Borzęckiej "Arizona" (1997):
Reportaż o Muzeum PGR w Bolegorzynie (2009):
Zwiastun filmu "Wino Truskawkowe" (2008):
Opublikowano Beskidy, Dziedzictwo kulturowe, Kaszuby, Pomorze
Otagowano Arizona, Bolegorzyce, historia lokalna, Jaśliska, PGR, Wino truskawkowe, Zagórki
Możliwość komentowania Przed winem truskawkowym była Arizona została wyłączona